Langs drukke straten, zoals gebiedsontsluitingswegen, is een verhoogd trottoir de meest geëigende manier om aan te geven wat het gebied voor de voetganger is. Voor kinderen, maar ook voor blinden en slechtzienden, is het bovendien een goed herkenbaar onderscheid. Bij het oversteken is duidelijk waar snelverkeer kan worden verwacht en waar men veilig is.
Een nieuwe tendens is het inrichting van straten volgens het principe van ‘Shared Spaces’. Verkeersstromen worden gemengd en de verkeersdeelnemers moet meer op elkaar letten. Wanneer helder is dat het gemotoriseerd verkeer te gast is, zoals in winkelgebieden, is er doorgaans geen probleem. Naarmate het
gemotoriseerd verkeer en fietsers minder te gast zijn wordt de situatie voor voetgangers lastiger. Met name mensen met een visuele stoornis, kinderen en ouderen missen dan veilige loopzones. De stoep als veilige zone is verdwenen. Kleine kinderen spelen niet meer op straat en mensen met een visuele beperking en ouderen mijden de situatie.
In deze situaties kan de bestrating visueel in zones worden verdeeld, zodat fietsers, bromfietsers en automobilisten weten in welke zone zij geacht worden zich te bevinden.
